De reis

Wat was het een vermoeiende en lange reis.
Eerst met de trein van Venlo (3u 's ochtends) naar Dusseldorf. Vanaf daar naar Hamburg. Hier ontmoette ik een Amerikaanse man, eind 50 uit Atlanta, die op reis was voor zijn baan, die hij haat. Het was een hele open, sociale en grappige man die heerlijk kon klagen over zijn werk. Hij was er helemaal klaar mee, maar wilde niet ontslag nemen omdat hij dan helemaal niks krijgt. We hebben in de trein naar Fredicia gekletst over van alles (het weer, politiek/Trump, etc.). Ook hebben we even gepraat met een Engels gepensioneerd koppel die op weg waren naar hun zoon. Zo vloog de tijd gelukkig voorbij. Vanaf Fredericia gingen we ieder onze eigen weg. Ik nam de trein naar Kopenhagen centraal. Ik zou daar een trein moeten hebben die direct naar Linköping zou gaan, maar die was er niet. Een werknemer heeft mij verteld dat ik de trein naar Kopenhagen Airport moet nemen, daar de trein naar Malmö en daar de trein naar Linköping. Dus, aangezien ik niet anders weet, doe het maar zo dan.
In Malmö kon ik mijn trein niet vinden, dus vroeg ik dat na aan het SJ bureau (waar ik ook de ticket gekocht heb). Hier kreeg ik een nieuwe ticket en een waardebon van 100 sek (ong. 10 euro) voor een winkel die daar op station zat. Ook mocht ik mijn koffers bij het bureau laten staan en kon ik een uurtje rondlopen, eten en winkelen.
Hierna had ik de trein van Malmö naar Linköping. Dit stuk was voor mij het meest vermoeiende stuk. Het duurde drie uur, ik was moe van het reizen en slaapgebrek en sjouwen van de koffers en ik had hoofdpijn van de vermoeidheid en spanning. Maar ik heb genetflixed (is dat een officieel werkwoord?) en geslapen en om 22.00 kwam ik aan in Linköping, waar R. mij ophaalde. Wij hebben de bus genomen naar haar huis en ik heb heerlijk geslapen.

Over vandaag en de komende dagen laat ik nog weten.